Pracownik vs. pracodawca - wybór opcji biznesowej
Czy wiesz, że pod względem finansów ludzi można podzielić na 2 podstawowe grupy: rzemieślników i artystów albo pracowników i przedsiębiorców! Podział ten nie tyle dotyczy zajmowanych stanowisk co sposobu myślenia. O sobie i o pieniądzach. Pracując na etacie możesz myśleć jak przedsiębiorca oraz, że będąc przedsiębiorcą możesz myśleć jak pracownik. Ja zachęcam oczywiście do myślenia jak przedsiębiorca i zaraz wytłumaczę dlaczego.
Pracownicy, to ludzie, którzy pracują dla pieniędzy. Często pracują bardzo ciężko, a dla pieniędzy i zajmowanego stanowiska potrafią poświecić swój wolny czas, czy czas z rodziną. Ich priorytetem jest zarobić jak najwięcej, by móc jak najwięcej wydać (najczęściej na zaciągnięte kredyty). Są to często bardzo dobrzy pracownicy. Sumienni, obowiązkowi i odpowiedzialni. Z powierzonych obowiązków wywiązują się wzorowo i przez całe życie pracują nad tym, by być jak najlepszym specjalistą w swojej dziedzinie. Czy to źle? Oczywiście że nie. Dzięki takim osobom mamy gdzie mieszkać, mamy co jeść, mamy prąd, wodę i wiele innych dobrodziejstw, bez których nie potrafimy żyć, a z istnienia których często nie zdajemy sobie nawet sprawy.
Mimo to cechą charakterystyczną Pracowników jest fakt, że nie osiągną niezależności finansowej.
Nie wierzysz? To oderwij się na chwilę od tego maila i pomyśl o swojej rodzinie czy znajomych pracujących na etacie. Czy od któregokolwiek z nich usłyszałeś, że bardzo dobrze mu się żyje, a jego pensja wystarcza na spełnienie każdego marzenia?? Oraz że praca go nie stresuje i nie boi się szefa - bo sam decyduje o tym co robi w pracy. Znasz kogoś takiego z pracujących na etacie?? Ja niestety nie. Ale znam ludzi, którzy osiągnęli niezależność finansową dzięki systemowi pracy, który przedstawiam na tym blogu.
A wracając do Pracowników. Nigdy nie osiągną niezależności finansowej, jeśli nie zmienią schematów myślenia. Jeśli będą uważać, że są problemy nie do rozwiązania - zawsze będą pracować dla pieniędzy. A konkretnie będą pracować na siebie, swojego pracodawcę (i jego nowy samochód na przykład), wszelkiego rodzaju banki (wystarczy wziąć mniejszą czy większą pożyczkę) czy państwo (płacąc duże podatki, od których bogaci potrafią zawsze dostać jakąś ulgę). Pracownicy oczywiście mogą zdobyć awans oraz podwyżkę. Mogą pracować kilka godzin więcej każdego dnia. Mogą nawet pracować w dni wolne od pracy, ale i tak nie pokonają pewnej bariery, póki nie zmienią podejścia do pieniędzy oraz nie zmienią swojej mentalności.
Drugi rodzaj ludzi to Przedsiębiorcy. Są to takie osoby, które zarządzają swoimi pieniędzmi w ten sposób, aby to właśnie pieniądze pracowały dla nich. Jeżeli są właścicielami przedsiębiorstwa, to mają pracowników, którzy zarabiają na swoją pensję, wszystkie opłaty, podatki i ubezpieczenia związane z zatrudnieniem. Zarabiają także na zyski dla swojego szefa. Dzięki temu przedsiębiorca może szybko zwiększyć swoje dochody. Mówiąc krótko stać go na zatrudnienie kolejnych pracowników, odpowiednią kadrę - specjalistów, którzy będą pracowali nad większym i szybszym rozwojem firmy. Dzięki nim w tym samym czasie Przedsiębiorca może zająć się czymś innym - swoimi pasjami, rozwojem osobistym, czy też poświęcić czas na udoskonalanie biznesu. I mimo, że nie będzie nadzorował swojej firmy przez 8 godzin dziennie, jeśli zatrudni odpowiednich ludzi, firma dalej będzie przynosiła zyski.
W efekcie firma Przedsiębiorcy będzie mogła się szybko rozwijać. Będzie możliwe otworzenie drugiej placówki w mieście, potem oddziały firmy w kolejnych miastach, państwach. A zwykły pracownik nie zauważy nawet jak z osoby pracującej w małym zakładzie stał się w pracownikiem ogromnej międzynarodowej korporacji przynoszącej niewyobrażalne dla niego zyski. Nie zauważy też, jak pieniądze szefa pracują na szefa a nie odwrotnie, tak jak to jest w jego przypadku.
No dobrze. Ale na czym konkretnie polega ta różnica między Pracownikiem a Pracodawcą. Po czym poznasz czy myślisz jak Pracownik czy jak Pracodawca? Już piszę. Odpowiedź jest krótka: po sposobie patrzenia na świat.
Pracownicy skupiają się na zasobach. Przedsiębiorcy skupiają się na okazjach.
Osoba ze świadomością pracownika powie:
Uruchomiłbym własny interes, ale nie mam pieniędzy, lub chętnie zainwestowałbym w tę nieruchomość, ale nie mam na wpłatę udziału własnego. W obu przypadkach osoba koncentruje się na swoich zasobach - w tym przypadku na braku pieniędzy, zamiast na okazji.
W podobnej sytuacji, osoba ze świadomością przedsiębiorcy powie:
Rozpocznijmy interes, a sfinansujemy go z przepływów pieniężnych a dodatkowo wystąpimy o fundusze unijne. lub Przejmijmy tę nieruchomość, pieniądze dostaniemy z kredytu, którego rata wynosić będzie 1500 zł. Spłacimy ją wynajmując kupiony budynek. Jego wynajęcie przynosić nam będzie miesięczny zysk w wysokości 2300zł. Dzięki temu Przedsiębiorca miesięcznie zarabia 800 zł praktycznie nic nie robiąc.
A Ty jak postępujesz??? Czy dostrzegasz wiele możliwości, ale nie potrafisz ich wykorzystać, ponieważ jesteś skupiony na zasobach? Czy zamiast podejmować działanie, może mówisz:
Chętnie bym to zrobił, ale mnie na to nie stać lub Uruchomiłbym własny interes, ale potrzebuję stałej pracy. Mam kredyt do spłaty i dzieci, rodzinę do utrzymania.
Jeśli tak jest, to zmień nastawienie i sposób myślenia. Jeżeli nie masz zasobów, musisz stać się źródłem generującym zasoby.
Nigdy więcej nie mów: Nie stać mnie na to. Tak mówią pracownicy. Ty jeśli chcesz być Przedsiębiorcą zacznij myśleć i mówić: Jak mogę sobie na to pozwolić? I faktycznie szukaj rozwiązań, które przybliżą Cie do Twojego celu.
Chciałbym Cię namówić na małą zmianę mentalności. Chciałbym, abyś także przestał mówić, że na coś Cię nie stać. Chciałbym abyś zaczął myśleć, jak to o czym marzysz zdobyć!
A konkretnie chciałbym Cię namówić na własny biznes oraz pokazać Ci jakie masz możliwości w tym zakresie. Ostatecznie wierzę, że chcesz stać się Przedsiębiorcą. A skoro tak pokażę Ci, w jakich rozwiązaniach możesz wybierać:
Możliwość pierwsza - tradycyjna spółka
Jest to realizowanie własnych pomysłów poprzez zakładanie własnej działalności gospodarczej w postaci wpisu do rejestru działalności gospodarczej lub założenie tradycyjnej spółki przystosowanej do tego celu w formule prawnej (S.A., Sp.z.o.o., Sp.jawna. Sp.cywilna, Sp.Komandytowa itp.)
Do tego celu potrzebujemy: pomysł, kapitał, wykształcenie, miejsce, pracowników, produkty, rynek, klientów i już możemy pracować na własny rachunek. Jak pokonamy kolejne "schody" w postaci koncesji, licencji, zezwoleń; musimy się przygotować na zmagania z konkurencją, globalizacją, recesją, bezduszną administracją państwową, księgowością, ciągłą zmianą przepisów prawnych, bankowcami, leasingodawcami itp. Jak sobie z tym wszystkim poradzimy, będziemy mogli spać spokojnie?
Rozwiązanie bardzo dobre, ale okupione dużym ryzykiem. Firmy umierają młodo – życie większości firm jest krótsze niż przeciętna życia człowieka. Średnia życia firmy znajdującej się na liście Fortune 500 ocenia się na 40-50 lat. Podstawową przyczyną przedwczesnej śmierci firm jest brak umiejętności dostosowania się do zmian w otoczeniu ekonomicznym.
Możliwość druga - system franczyzy
Jest to własna działalność gospodarcza oparta na włączeniu się do sieci przedsiębiorstw określonego pomysłu i wykreowanej marki, podejmując ścisłą i ciągłą współpracę pomiędzy prawnie i finansowo odrębnymi niezależnym przedsiębiorstwami franczyzodawcą i franczyzobiorcą. Przykładami w Polsce są sieci sprzedaży paliw Schell, sieci sprzedaży fast food McDonald's i KFC, bank Polbank czy też Polskie firmy takie jak sieć cukierni Bliklego, sieć restauracji "Polskie jadło". W Polsce działa już 186 takich firm. Zainteresowanie nadal rośnie.
W tym systemie jest prościej i pewniej, bo do tego potrzebujemy tylko dużego kapitału. Franczyza (ang.franchising) to zakup licencji na sprawdzony biznes. Istotą tego wzorca jest kupienie sobie prawdopodobieństwa uniknięcia ryzyka biznesu. Niedogodnością jednak jest to, że ten kosztowny zabieg nie daje gwarancji sukcesu, a nakłada bardzo wiele uwarunkowań. Wykupienie licencji nadaje swoim poszczególnym franczyzobiorcom prawo do znaku towarowego oraz nakłada prawo i obowiązek prowadzenia działalności zgodnie z koncepcją franczyzodawcy. Ponadto, bez względu na uzyskiwaną wysokość obrotów franczyzobiorca zobowiązany jest co miesiąc odprowadzać franczyzodawcy świadczenia finansowe za używanie nazwy handlowej, znaku towarowego lub usługowego, metod prowadzenia działalności gospodarczej, wiedzy technicznej, systemów postępowania i innych praw własności intelektualnej lub przemysłowej, a także do korzystania ze stałej pomocy handlowej i technicznej franczyzodawcy.
Teraz pewnie myślisz:
No fajnie jeden sposób ryzykowny, a drugi kapitałochłonny. A ja ciągle mam nawyki Pracownika i często łapię się na tym, że mówię - nie stać mnie na to. Więc co mam zrobić? Żyć tak jak żyłem? Mimo że dojrzałem do zmian w swoim życiu. Przecież chcę w końcu znaleźć sposób, dzięki któremu będę mógł realizować swoje marzenia. Na początku te malutkie... Ale z czasem... Z czasem chcę zarabiać tyle, żeby sąsiedzi zaczęli dyskutować co ja takiego robię, że stać mnie na znacznie więcej niż ich. Chcę by patrzyli na mnie z podziwem i zazdrością - w końcu nie każdy może jechać 2 razy do roku na długi urlop z całą rodziną do ciepłych krajów, o kupnie wymarzonego mieszkania nie wspominając. Chcę już nigdy więcej nie martwić się rozpoczynającym się rokiem szkolnym czy szybkim wzrostem moich dzieci. Chcę cieszyć się tymi chwilami, a nie zamartwiać się skąd wezmę fundusze na nowe książki, buty czy spodnie dla nich, bo o sobie muszę przecież zapomnieć (stare jeszcze są dobre - a przynajmniej mam nadzieję, że jeszcze jeden sezon wytrzymają). Chcę się realizować w swoich zainteresowaniach. Chcę mieć czas i pieniądze na rozwijanie swojego hobby. Chcę mieć czas dla rodziny, znajomych. Chcę mieć mniej stresującą pracę. Chcę sam decydować o swoim życiu. Chcę... Chcę tyle rzeczy, których nie zapewni mi praca na etacie. Więc co mam robić? Zapomnieć i dalej robić swoje?? A żeby się nie dołować zapomnieć także o marzeniach??
Oczywiście możesz tak postąpić - jesteś wolnym człowiekiem i masz prawo do korzystania ze swoich praw. Ale jeśli takie rozwiązanie Cię nie satysfakcjonuje
cz.2
Komentarze
Prześlij komentarz